(cut scene) c h a p t e r : 5
ริมฝีปากหนาผละออกจากริมฝีปากก็ค่อยๆเลื่อนไปจูบซับน้ำตาให้อีกคนอย่างอ่อนโยน
จนคนตัวเล็กใต้อาณัติแทบจะยืนไม่เป็นเลยทีเดียว
จองกุกโหมดนี้ที่จีมินไม่เคยรู้จักมาก่อน.. ทำให้เขารู้สึกดีเหลือเกิน
รู้สึกดีจนอยากหยุดเวลาไว้แค่วันนี้ ไม่อยากรับรู้เรื่องเลวร้ายที่ผ่านมาอีกแล้ว
..
มือหนาของจองกุกค่อยๆสอดเข้าไปใต้เสื้อเชิ้ตสีขาวของคนตัวเล็กก่อนจะลูบไล้ไปทั่วร่างกาย
เขาซุกหน้าไปตามซอกคอระหงอย่างช่ำชองจนร่างเล็กเชิดหน้ารับสัมผัสนั้น
จองกุกดูดเม้มคางของคนตรงหน้าที่ตอนนี้ดูอ่อนระทวยเพราะการเล้าโลมของร่างสูง
“จ จองกุก ทุกอย่างจะดีขึ้นใช่มั้ย”
ร่างสูงไม่ตอบอะไรคนตัวเล็กที่อยู่ตรงหน้าปล่อยให้เวลาเดินไปพร้อมกับอารมณ์ที่กำลังพุ่งพล่าน
เขาจัดการถอดกางเกงและชั้นในร่างเล็กออกก่อนจะอุ้มอีกคนให้เอาขาพาดเอวเขาเอาไว้แล้วพาไปที่เตียงนอน
สองมือบีบคลึงยอดอกคนใต้ร่างที่โดนคร่อมไว้ ก่อนที่ร่างสูงจะปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตสีขาวออกเผยให้เห็นผิวขาวเนียนของจีมิน
เขาก้มหน้าลงไปใช้ลิ้นดุนปุ่มที่อยู่ตอนยอดหน้าอกร่างเล็กแล้วใช้ฟันขบกัดอย่างหยอกล้อ
จนร่างเล็กสะดุ้ง เห็นอย่างนั้นจองกุกก็ลอบยิ้มออกมา
ถ้าไม่ติดว่าจีมินเป็นลูกของจีฮโย
เขาคงอยากทะนุถนอมให้มากกว่านี้
“อะ
อือ เจ็บ..”
การเล้าโลมของจองกุกรุนแรงขึ้นตามแรงอารมณ์จนจีมินอ่อนระทวยเผลอครางออกมาอยู่หลายครั้ง
พวงแก้มขาวขึ้นสีแดงด้วยความเขินอาย
เขาพลิกร่างเล็กให้ราบไปกับเตียงนอนก่อนจะรั้งเอวอีกคนขึ้นมา สองมือบีบคลึงก้นคนตรงหน้าอย่างมันส์มือแล้วฟาดจนแดง..
จีมินเผยอปากหายใจหอบระรินอยู่บนเตียง สองมือจับผ้าปูที่นอนเอาไว้เพื่อยึดเป็นหลัก
ร่างสูงค่อยๆถอดกางเกงเขาออกบ้าง
สองมือกอบกุมแกนกลางลำตัวของคนตัวเล็กเอาไว้แล้วเริ่มขยับรูดอย่างเชื่องช้า
นิ้วโป้งก็กดคลึงส่วนปลายของคนตัวเล็กที่ตอนนี้กำลังตื่นตัวอย่างเต็มที่ แล้วจึงขยับจังหวะมือที่กำลังครอบงำแก่นกายของคนตัวเล็กเร็วขึ้นเรื่อยๆ
“อ๊ะ
.. อา..”
เมื่อเห็นร่างเล็กอารมณ์กำลังขึ้นจนเกือบถึงขีดสุด เขาก็ละมือออกจากแก่นกายของคนตัวเล็กจนจีมินรู้สึกปวดหนึบ
แต่แล้วนัยน์ตาที่หรี่ปรือเปลี่ยนเป็นเบิกโพลงในทันที เมื่อจองกุกจับขาทั้งสองข้างให้แยกออกจากกันแล้วสอดนิ้วเข้าไปเพื่อเบิกช่องทางด้านหลังของคนตัวเล็ก
“อะ.. จ จองกุก พี่เจ็บ.. ”
“พี่หรอ..”
ร่างสูงค่อยๆขยับนิ้วเข้าออกเป็นจังหวะเร็วขึ้นเรื่อยๆจนร่างเล็กกระตุกเกร็ง
กัดริมฝีปากระบายความเจ็บที่มาพร้อมกับความเสียวซ่านที่จองกุกเป็นคนมอบให้
“ฮึก.. จีมินเจ็บ..อะ .อ๊า”
ร่างสูงควานนิ้วจนโดนจุดกระสันของคนตัวเล็กแล้วจึงถอนนิ้วมือออกจากช่องทางด้านหลังของจีมิน
เปลี่ยนเป็นชักรูดแก่นกายตนเองก่อนจะค่อยๆเสียบกลับเข้าไปแทนที่นิ้ว
จีมินจิกผ้าปูที่นอนแน่น ความรู้สึกเจ็บแสบแล่นพล่านไปทั่วช่วงล่าง
จากความรู้สึกตอนแรกที่ดูอ่อนโยนกลายเป็นความห่ามที่เขาเองเริ่มสัมผัสได้
จองกุกเน้นแต่การกระทำแต่ไม่ได้สนใจเขาเลยด้วยซ้ำว่าจะเจ็บแค่ไหน
ร่างสูงจับจีมินให้นอนง่ายก่อนจะแยกขาจีมินออกให้กว้างแล้วโถมตัวกระแทกแก่นกายใส่ร่างเล็ก
“ฮึก.. อ๊ะ.. เจ็บ จองกุก หยุด.. ”
จีมินหลับตาแน่น น้ำใสๆค่อยไหลออกจากดวงตา
สองมือดันหน้าอกแกร่งที่อยู่บนตัวของเขาให้ออกห่าง
แต่ร่างสูงก็รวบมือของเขาเอาไว้เหนือหัว พรมจูบและดูดดึงไปทั่วซอกคอขาวจนเกิดรอยแดงห้อเลือด
“หยุดหรอ.. แต่ร่างกายมึงบอกว่าต้องการกูมากกว่านะ..อ่า..จีมิน.. ”
จองกุกขยับแก่นกายเข้าออกในช่องทางที่ตอดรัดจนเขาเองก็รู้สึกคับแน่นไปหมด
คนแรกของจีมินคือคนที่จีมินคิดมาตลอดว่าเป็นน้องชาย ..น้ำตาที่ไหลออกมาของจีมิน
ยอมรับว่ามีผลต่อใจเขาอยู่บ้าง แต่ที่ทำไปเพราะอารมณ์อยากเอาชนะใครบางคนซะมากกว่า คนตรงหน้ายังอยู่ห่างไกลกับคำว่า
‘รู้สึกดี’ จองกุกแค่อยากเล่นสนุก
มันก็แค่ความคึกคะนองของเขาเท่านั้น .. ที่ทำดีด้วยมันก็แค่บทบาทที่ทำให้จีมินตายใจ
ใช้จีมินเป็นเครื่องมือย่ำยีจิตใจจีฮโยแค่นั้นเองจริงๆ ..
กิจกรรมเข้าจังหวะดำเนินต่อไปเรื่อยๆ เปลี่ยนท่าทางซ้ำแล้วซ้ำเล่า จองกุกเผลอปล่อยไปไม่รู้ต่อกี่ครั้งสำหรับค่ำคืนนี้
จนจีมินเผลอหลับไปตอนไหนไม่รู้ จองกุกจัดการอุ้มจีมินในท่าเจ้าหญิงไปนอนที่ห้องของตน
เขาจัดการทำความสะอาดร่างเปลือยเปล่าของจีมินที่ตอนนี้นอนหลับใหลอยู่บนที่นอนด้วยความเหนื่อยล้า
ร่างสูงเผลอกระตุกยิ้มออกมาเมื่อเห็นว่าช่องทางด้านหลังของจีมินที่ตอนนี้บวมเต่งขึ้นสีแดงยังคงกระตุกอยู่เล็กน้อย..ก่อนเขาจะสอดนิ้วเขาไปล้วงเอาสิ่งที่ตนปล่อยทิ้งไว้ออกมาให้หมด
..
“อือ.. เจ็บ”
กลับไปอ่านต่อ : click
